Faiz Ahmad Faiz

फ़ैज़ अहमद फ़ैज़ की शायरी / कविता हिन्दी में - Faiz Ahmed Faiz Poëzie Ghazals

Faiz Ahmad Faiz was een invloedrijke linkse intellectuele, revolutionaire dichter en een van de beroemdste dichters van de Urdu-taal uit de staat Pakistan. Faiz was een stijgend figuur en opmerkelijk lid van de Progressive Writers 'Movement (PWM), een erkend marxistisch-communistisch, lang geassocieerd lid van de door Rusland gesteunde communistische partij en ontving de Lenin Peace Prize van de Sovjet-Unie in 1962. Ondanks herhaaldelijk beschuldiging van atheïsme door het politieke en militaire establishment, suggereerde de poëzie van Faiz zijn gecompliceerde relatie met religie in het algemeen en de islam in het bijzonder. Hij liet zich echter inspireren door de soefitradities van Zuid-Azië.

Faiz bemiddelde in 1931 van Murray College, Sialkot en B.A, van Government College, Lahore. Twee jaar later volgde hij zijn Masters in het Engels en volgde hij deze ook met een M.A. in het Arabisch. Op het Murray College begon hij opnieuw poëzie te schrijven. Zijn poëzie uit deze periode was echter conformistische poëzie en over de meer voorkomende onderwerpen zoals liefde.

Volgens Faiz 'vormde de periode tussen 1920 en 1930 een staat van onzorgvuldigheid, voorspoed en uitbundigheid, waarin naast belangrijke nationale en politieke bewegingen, in proza ​​en poëzie, een element van luchthartigheid bestond, samen met serieus denken en observeren ……………. In deze atmosfeer was er ook het wonder van het begin van de liefde, maar we zagen slechts een glimp van deze periode, toen we het einde bereikten van het gezelschap van de liefde. ”

Na zijn afstuderen begon hij in 1935 als docent Engels aan het M. A. O. College in Amritsar en vijf jaar later trad hij toe tot Hailey College of Commerce, Lahore.

Faiz had enorme sympathie voor het lijden van de mensen. Terwijl hij les gaf aan het M. A. O. College werd hij bevriend met de Vice Principal Sahabzada Mehmood-uz-Zafar en zijn vrouw, Dr. Rasheeda Jahan. Beiden waren geëngageerde socialisten en ook liefhebbers van literatuur. Onder hun invloed onderging de poëzie van Faiz een enorme verandering. De andere invloed op hem was The Progressive Writers 'Movement.

In 1935 richtten enkele schrijvers met socialistische ideologieën The Progressive Writers 'Movement op in Londen. De beweging benadrukte de verantwoordelijkheden van de schrijver voor het verspreiden en bevorderen van positieve, gezonde en rechtvaardige waarden door zijn geschriften. Faiz was het volledig eens met de opvattingen en doelen van de beweging en dit begon een nieuwe fase in zijn schrijfcarrière. Faiz was het niet eens met de doctrine van kunst omwille van de kunst, of dat artistieke en sociale waarden gescheiden zijn. Schoonheid had niet alleen artistieke waarde, maar het had ook een sociale en morele waarde. Volgens Faiz was poëzie een strijd waarin kunst en het leven participatie eisten volgens iemands mogelijkheden.

Wederom verklaren zijn eigen woorden zijn gevoelens goed. "In deze school was de eerste les die we leerden dat het denken aan het zich afscheiden van de wereld in de eerste plaats nutteloos is. Dit komt omdat de ervaringen om ons heen noodzakelijkerwijs ons beïnvloedden. zelf van een mens, ondanks al zijn liefdes, problemen, vreugden en pijnen, is een klein, beperkt en nederig iets. De maat van de uitgestrektheid van het leven is het hele universum. Dus de pijn van liefde en de pijn van tijd zijn twee aspecten van één ervaring.

In zijn poëzie verwerkte Faiz zowel de waarden van schoonheid als sociale verantwoordelijkheden. Zijn boodschap was verwoord in mooie woorden met een bijna weemoedige kwaliteit. Dat is de reden waarom de poëzie van Faiz anders was dan de geschriften van zijn tijdgenoten, met een stijl meer melig, zijn toon zacht, zijn gedichten vloeiend en vloeiend, in tegenstelling tot de werken van andere dichters die een sterkere toon hadden.