Code Civil Français

Het Franse Burgerlijk Wetboek, Compleet

Het Burgerlijk Wetboek van de Fransen, Compleet

-------------------------------------------------- --

Het Franse Burgerlijk Wetboek, gewoonlijk het "Burgerlijk Wetboek" genoemd (vaak afgekort als "C. Civ." of "CC") of "Code van Napoleon", brengt de wetten samen met betrekking tot het Franse burgerlijk recht, dat wil zeggen de verzameling van regels die de status van personen (boek I), die van eigendom (boek II) en die van relaties tussen particulieren (boeken III en IV) bepalen.

Afgekondigd op 21 maart 1804 (30 Ventôse jaar XII), door Napoleon Bonaparte, bevat het enkele artikelen van de gewoonte van Parijs en de geschreven wet van Zuid-Frankrijk. Vele malen gewijzigd en uitgebreid vanuit de Derde Republiek, zijn de meeste originele artikelen van titels II en III bewaard gebleven (meer dan 1120 in de vroege jaren 2000 van de oorspronkelijke 2281 artikelen1).

Het Burgerlijk Wetboek bepaalt de status van personen met de Franse nationaliteit (Franse burgers), hun families en hun relaties, met uitzondering van de Fransen die in Mayotte, Nieuw-Caledonië en Wallis-en-Futuna wonen, die krachtens artikel 75 van de Grondwet van 1958, niet voor de common law-status hebben gekozen en die de gebruikelijke burgerlijke staat hebben. De Code Napoléon is ook nog steeds van kracht op Mauritius, na de Britse verovering op zijn plaats gelaten, hoewel het daarna enigszins is geëvolueerd.

Deze tekst is sinds de Derde Republiek sterk gewijzigd, maar blijft tot op de dag van vandaag de basis van het Franse burgerlijk recht en meer in het algemeen van het hele Franse recht. Decaan Jean Carbonnier zei dus over het Burgerlijk Wetboek dat het "de burgerlijke grondwet van de Fransen" is. Het gebied is in feite zeer breed: de rechten van personen (de naam, de status van de menselijke persoon, de rechtspersoonlijkheid, de onbekwaamheden, dat wil zeggen de voorwaarden die het mogelijk maken om handelingen vast te stellen, eigendom te zijn, enz. ), familierecht (afstamming, huwelijk, PACS, echtscheiding), familievermogensrecht (huwelijksstelsels, schenkingen, erfopvolgingen), goederenrecht (welke soorten goederen, roerend of onroerend, goederen, bezit), verbintenissen- en contractenrecht, evenals in Boek I van de algemene rechtsbeginselen zoals de nietigheid van niet-gepubliceerde wetten (art. 1), de kwestie van het niet-terugwerkende kracht van wetten en hun karakter algemeen (art. 2), het dwingend karakter voor vreemdelingen en hun eigendom van veiligheids- en politiereglementen, de verplichting voor de rechter om uitspraak te doen over alle aan hem voorgelegde zaken (art. 4), het verbod om aan zijn beslissingen een algemeen en regulerend karakter te geven (art. 5 ), de nietigheid van contracten waarvan het doel in strijd is met de goede zeden of de openbare orde (art.6), evenals het principe van dertig jaar beperking van rechten en acties en de afwijkingen daarvan.