رواية تناقُضات عِشقك

Gemengde liefde

Het combineert de tegenstrijdigheden van een hart dat weigert een wond los te laten die het maandenlang heeft bewoond... een wond die het doet oscilleren tussen de liefde van een stormachtige jeugd en de liefde van een volwassen jeugd.

Tussen het geweld van de eerste en de tederheid van de tweede... Tussen de stukken van de eerste en de insluiting van de tweede... Er is een hart wiens enige zonde is dat hij van hem hield met al die zwartheid... En hij beloofde op een dag dat hij het van hem zou afnemen...

Om hem beetje bij beetje in zich op te nemen... zonder te beseffen... dat hij tussen hen zijn geliefde uit de duisternis aan het halen was.... Hij verdronk er heel langzaam in... terwijl bewegend zand hem strakker maakte... om het moeilijk voor hem om los te komen.

- " weet je?! "

Hij fluisterde zachtjes... om de fatale zwakte van zijn mannelijkheid het zwijgen op te leggen... om zijn kracht te verzamelen... om te onthullen, om door te gaan met een verstikking die een jaar lang door zijn hart ging zonder te weigeren hem te verlaten. "Weet je. .. dat ik je zocht in iedereen die ik tegenkwam.... Ik sliep De mooiste en meest charmante vrouwen... Maar je kwam altijd in mijn gedachten... Als een duif... Maar je droeg niet vrede voor mezelf... Je kwam altijd bij me om je eraan te herinneren dat het maar een illusie van je was.... Ik zocht je kleinste details erin... "Hij hief zijn ogen op....niet ver van de kamer voor hem...' En toen ik haar koos... Ze was het tegenovergestelde van jou... Schitterend als de stralen van de lentezon. Vlak voordat zijn andere gedachten binnenvielen... 'Ik haat haar omdat zij jou niet is en ik hou van haar omdat ze je tegenpool is... Ze zorgde ervoor dat ik mezelf veracht... en ik kijk naar de weerspiegeling van mijn beeld in haar doden... Ze is vol verdriet en pijn... en het hardste begrip en insluiting... Ze bleef... Ze verliet me niet... Maar ik deed haar weer pijn en ik vergelijk haar met jou...' Hij veegde zijn ogen af ​​met de mouw van zijn shirt... Zijn blote borst ging in een gewelddadig tempo op en neer.

- "Ik hoor haar nu snikken en ze huilt om mij..... terwijl ik huil.

Als een verachtelijke man wiens mannelijkheid bloed heeft vergoten en nog steeds naar je verlangt... Ik haat je en hou van je omdat je dat bent... en ik hou van haar en ik haat haar omdat zij jou niet is..." Hij lachte met met pijn beladen sarcasme..." Begrijp je me omdat ik mezelf niet meer begrijp .... Hoe kan ik geloven dat ik je bedrieg met haar ... terwijl het tegenovergestelde is wat er gebeurt ... "