Daula bani Seljuk mempelajari sejarah zaman nubuatan dan rashidah khalifah.
Pembentukan Awal Seljuq Bani
Bani Seljuq berasal dari beberapa puak kecil suku Ghuz di rantau Turkistan. Pada abad kedua, ketiga dan keempat mereka bergerak ke barat ke Transoxiana dan Khurasan. Pada masa itu mereka tidak bersatu. Mereka disatukan oleh Seljuq ibn Tuqaq. Oleh itu, mereka dipanggil Saljuk. Pada mulanya Saljuk ibn Tuqaq Rahimahullah berkhidmat Bequ, raja wilayah Turkoman yang merangkumi kawasan sekitar Laut Arab dan Laut Kaspia. Seljuq Rahimahullah dilantik sebagai ketua tentera. Pengaruh Seljuq Rahimahullah begitu hebat sehingga Raja Bequ bimbang kedudukannya terancam. King Bequ berhasrat untuk menyingkirkan Seljuq.
Tetapi sebelum rancangan itu direalisasikan, Seljuq Rahimahullah mendapati. Dia tidak menentang atau memberontak, tetapi dengan pengikutnya dia berpindah ke kawasan LAND yang juga disebut Wama Wara'a al-Nahar, sebuah kawasan Islam di wilayah Transoxiana (di antara sungai Umm Driya dan Syrdarya atau Sihun). Mereka mendiami kawasan ini dengan izin penguasa daula Samaniyah yang menguasai kawasan tersebut. Mereka masuk Islam dengan Sunni Salafy manhaj. Ketika Samaniyah Daula dikalahkan oleh Ghaznavid Daula, Seljuq Rahimahullah mengaku bebas. Dia berjaya menakluki wilayah yang sebelum ini dikawal oleh negara Samaniyah. Selepas Seljuq Rahimahullah meninggal, kepimpinan diteruskan oleh anaknya, Israel Ibn Seljuq dan penggantinya Mikail Ibn Israel Ibn Seljuq, tetapi malangnya adiknya boleh ditangkap oleh pemerintah Ghaznavid. ¹
Kepimpinan seterusnya diadakan oleh Thugril Bek Rahimahullah. Pemimpin Seljuq terakhir ini mengalahkan Mas'ud al-Ghaznawi, penguasa dinasti Ghaznavid, pada 429 H / 1036 AD, dan memaksanya untuk meninggalkan wilayah Khurasan. Selepas kejayaan itu, Thugril mengumumkan penubuhan seljuq daulah. Pada tahun 432 H / 1040 AD, daula diiktiraf oleh khalifah Abbasiyah di Baghdad. Pada masa kepemimpinan Thugril Bek ini, dinasti Seljuq memasuki Baghdad di tempat Banu Buwaih. Sebelum ini, Thugril Rahimahullah berjaya menawan wilayah Marwadan Naisabur dari kuasa Ghaznawiyah, Balkh, Urjan, Tabaristan, Khawarizm, Rayy, dan Isfahan.
Kedudukan dan kedudukan khalifa lebih baik selepas dinasti Seljuq berkuasa; sekurang-kurangnya otoritasnya dalam bidang agama telah dipulihkan setelah beberapa waktu "dilucutkan" oleh kaum Syiah. Walaupun Baghdad boleh dikawal, ia tidak digunakan sebagai kerusi kerajaan. Thugrul Bek Rahimahullah memilih kota Naisabur dan kemudian bandar Rayy sebagai pusat pemerintahannya. Daula kecil yang sebelum ini memisahkan diri, setelah ditakluki oleh Seljuqs, kembali mengakui kedudukan Baghdad, bahkan mereka terus mempertahankan keutuhan dan keamanan Abbasid untuk membendung ideologi Syiah dan mengembangkan manhaj Sunni Salafy yang diikuti oleh mereka.
Saljuk adalah suku kaum Turks yang pada zaman Sultan Mahmud Sabaktakin, setelah mereka memeluk agama Islam, mereka diberi tanah tempat mereka tinggal, setelah mereka meninggalkan tanah airnya yang lama. Suku ini berasal dari sebuah negara Turki bernama Gez, keturunan Seljuq ibn Taklak, selagi dia turun dari Turkistan di bawah komando raja Turki bernama Bigu. Taklak adalah ketua, di mana anak-anak dan cucunya meminta keputusan dalam kes-kes yang sukar. Anaknya dipanggil Seljuq. Seljuk ini begitu dipercayai oleh raja Turki bahawa dia dilantik sebagai ketua perang. Tetapi permaisuri Raja Turki Bigu memberikan nasihat kepada suaminya bahawa Seljuq dengan cepat dibunuh, karena pengaruhnya seolah-olah tumbuh semakin besar, takut pada suatu hari ia akan menyaingi keagungannya.