مهستى بدون انترنت‎

MahastyLe migliori opere e biografie selezionate del lettore di cuoriUn mix di grandi canzoni

بیوگرافی مهستی - Mahasty Offline

افتخار دده‌بالا (افتخار سالارپور) با نام هنری مهستی (زاده ۲۵ آبان ۱۳۲۵ – درگذشت ۴ تیر ۱۳۸۶) خواننده ایرانی موسیقی سنتی و پاپ ایرانی بود. از او با نام‌هایی چون بانوی آواز گل‌ها و دل‌ها یاد می‌شود. وی کمی پیش از انقلاب از ایران خارج شد، ابتدا به بریتانیا و سپس برای همیشه به آمریکا رفت و تا زمان مرگ در آن کشور زندگی می‌کرد. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانه‌های پاپ سنتی و سنتی هستند. مهستی خواهر هایده، خوانندهٔ ایرانی بود

ويژگي هاي برنامه :

- امکان ذخيره و اشتراک گذاري آهنگ ها

- حجم مناسب برنامه

- امکان جلو عقب کردن آهنگ ها

- نمايش متن و ليريک آهنگ ها

همچنين شما مي توانيد از کلمات زير براي جستجوي برنامه ي ما استفاده کنيد

مجموعه آهنگ ایرانی

آهنگ هاي ايراني

گلچين

موسيقي پاپ ايراني

آهنگ پاپ

آهنگ شاد

آهنگ فارسي و قديمي

منتظر نظرات شما دوستان هستيم

مهستی در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران- خیابان ایران (عین الدوله) زاده شد.

شروع کار مهستی در سن ۱۷ سالگی در برنامه گلها برنامه شماره ۴۲۰[۳] و با خواندن ترانه‌ای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی کلاسیک ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ به خصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران آهنگ‌هایی نیز در این سبک اجرا نمود نخستین کار وی در این زمینه ترانه بچه نشو ایدل ساخته جهانبخش پازوکی بود.[نیازمند منبع]

در ابتدا خانواده وی نسبت به آواز خوانی او اظهار بی‌میلی می‌کردند چراکه در آن دوران خوانندگی برای یک زن مناسب تلقی نمی‌شد.[نیازمند منبع]

قبل از انقلاب همسر اول مهستی پس از مدتی زندگی با او عاشق فیروزه خواننده کوچه بازاری و از مهستی جدا و با فیروزه ازدواج کرد. مهستی علاقه زیادی به همسرش داشت و با این اتفاق بسیار غمگین شد ترانه‌های بیا خونه. بازیچه و سرانجام دلقک خطاب به کورس ناظمیان توسط مهستی خوانده شد ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد. مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج طلاق بود. از ازدواج اول با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر است. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود.[نیازمند منبع] مهستی از تنها دختر خود دو نوه دختری به نام‌های ناتاشا و ناتالی داشت.

در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد و به وی نشان شیر طلایی اهدا گردید. همچنین در بررسی قدرت تحریر و آواز صدا در سطح جهانی که در سال ۱۹۹۱ مهستی نفر هشتم در جهان شد[۴]

از او با احتساب گل‌های رنگارنگ حدود چهل آلبوم برجای مانده‌است.[۵]مردمی بودن و و شرکت در بسیاری از کارهای عام‌المنفعه و همچنین برخورد صمیمانه وی با مردم در کنسرتها باعث علاقه زیاد مردم به وی بود که باعث شد نسلهایی که بعد از مرگ وی به دنیا آمده بودند تا به امروز وی و و ترانه‌های اورا به خوبی بشناسند و از آن‌ها استقبال کنند.

دوران بیماری

آشفته

اسیر

بی نوادل

آوازک

از خدا خواسته (۱۳۸۴)

بزم (آواز دلدادگان)

بزم بهار (با همراهی ستار)

بیگانه

دلداده

قسم

گل گندم

گل امید

گل‌های رنگارنگ

حقیقت (با همراهی ستار)

همیشه عاشق

همیشه سبز

هوای یار

هوای عاشقی

لبخند (با همراهی شهرام صولتی)

مهستی

Mahasti started her career on the Persian traditional music radio program Gol hâ ye Rangârang ( گلهای رنگارنگ), in 1963, with the song "Ân ke Delam Râ Borde Xodâyâ" (Persian -آنكه دلم را برده خدایا) composed and arranged by maestro Parviz Yahaghi with lyrics by Bijan Taraghi.[citation needed]

Parandeye Mohajer

Tou Bezan ta Man Beraghsam

Moj

Sepideh Dam

Bi Nava Del

Shame Larzan

Gol-haye Ranga-Rang

Masti

Asir

Ziafat

Mosafer

Ghasam

Tou Bezan ta Man Beraghsam

Nameh

Ashofteh

Beganneh

Havay Yaar

Parandeha (with Leila Forouhar, 'Shahram Solati')

Hagheghat

Bazm Mahasty & Sattar

Labkhand

Havay Asheghi

Avazak

Hamishe Ashegh

Deldadeh