Qasas Al Quran -1 - قصص القرآن

داستانهای پیامبران به عنوان مثال حضرت آدم ، ابراهیم ، یوسف ، موسی و غیره که در قرآن آمده است

این بخش اول از Qasas Ul-Quran از مجموع 4 بخش است. قصاص القرآن اساساً داستان پیامبران است (انبیا کی قیسای) که در کتاب مقدس قرآن پاک ذکر شده است. این قسمت شامل داستانهایی از پیامبران مانند حضرت آدم (ع) ، حضرت نوح (ع) ، حضرت ادریس (ع) ، حضرت هود (ع) ، حضرت صالح (ع) ، حضرت ابراهیم / ابراهیم (ع) ، حضرت اسماعیل (ع) است ، حضرت اسحاق (ع) ، حضرت لوت / غارت (ع) ، حضرت یعقوب / یعقوب (ع) ، حضرت یوسف / یوسف (ع) ، حضرت شعیب (ع) ، حضرت موسی / موذی (ع) و حضرت هارون (ع) .

قصاص الانبیاء (عربی: قصص الأنبیاء) یا قصاص القرآن یا داستانهای انبیاء هر یک از مجموعه های مختلف داستان است که اقتباسی از قرآن و سایر ادبیات اسلامی است و از نزدیک با تفسیر قرآن مرتبط است. یکی از معروف ترین اثری که توسط نویسنده فارسی ابو اسحاق ابراهیم بن منصور بن خلف از نیشابور (شهری واقع در خراسان ، شمال شرقی ایران) تهیه شده است. دیگری توسط محمد الكیزای در قرن هشتم میلادی (قرن 2 هجری) تألیف شد. موارد دیگر شامل عربیان المجالیس توسط الثالبی (متوفای 1035 ، ق 427) و قصاص العمبیا توسط ابن کثیر (ابن کسر) است. روایات موجود در Qasas ul Anbiya ، در مورد صحت تاریخی نیست ، بلکه در مورد خرد و آموزه های اخلاقی است.

بنابراین ، قصاص معمولاً با خلقت جهان و موجودات مختلف آن از جمله فرشتگان آغاز می شود و به اوج رسیدن او می رسد. به دنبال داستانهای حضرت آدم و خاندانش به داستانهای ادریس / ادریس ، نو / نو / نوح ، نوح ، شم ، هود ، صالح ، ابراهیم ، اسماعیل و مادرش هاجر ، لوت ، اسحاق ، یعقوب و اسو ، یوسف ، شعیب ، موسی و برادرش هارون ، خضر ، جوشوا ، یوسف ، الیازار ، الیاس ، ساموئل ، سائول ، داوود ، سلیمان ، یونس ، ذوالقلف و ذوالقرنین همه راهها را شامل می شوند و از جمله یحیی و عیسی پسر مریم هستند. بعضی اوقات نویسنده گویای فرهنگ عامیانه محلی یا روایات شفاهی است و بسیاری از داستان های قصاص القرآن ، داستان های مسیحی و یهودی قرون وسطایی را نشان می دهد.

انبیاء در اسلام (عربی: ٱٱلْأَنۢبِیاااء فِی ٱلْإِسْلَام ، romanized: العنبیا فی الاسلام) افرادی هستند که از طرف خدا به جوامع مختلف اعزام شده اند تا بتوانند به عنوان نمونه ای از رفتار ایده آل بشر و پخش پیام خدا بر روی زمین باشند. بعضی از پیامبران به عنوان پیام آور طبقه بندی می شوند (عربی: رُسُل ، رومی شده: rusul ، آواز. رَسُول rasūl) ، کسانی که وحی الهی را از طریق شفاعت یک فرشته منتقل می کنند. مسلمانان معتقدند که بسیاری از پیامبران وجود داشته اند ، از جمله بسیاری از آنها در قرآن ذکر نشده است. قرآن می گوید: "برای هر جامعه ای یک پیامبر وجود دارد". اعتقاد به انبیای اسلامی یکی از شش ماده ایمان اسلامی است.

مسلمانان بر این باورند که اولین پیامبر نیز اولین انسان بود ، آدم ، که توسط خداوند آفریده شده است. بسیاری از آیات ارائه شده توسط 48 پیامبر در یهودیت و بسیاری از پیامبران مسیحیت در قرآن به این صورت ذکر شده اما معمولاً به اشکال کمی متفاوت. به عنوان مثال ، الیشای یهودی الیاس نامیده می شود ، شغل ایوبی است ، عیسی عیسی است و غیره توراتی که به موسی (موسی) داده می شود Tawrat نام دارد ، مزمورهایی که به داوود (داوود) داده می شود ، زابور ، انجیل به حضرت عیسی است. اینجیل است

آخرین و مهمترین پیامبر در اسلام ، محمد بن عبدالله است که مسلمانان معتقدند "مهر پیامبران" (خاتم الانبیین ، یعنی مهر پیامبران) است ، که قرآن را در یک سری از مکاشفه ها نازل کرد. (و توسط همراهانش نوشته شده است). مسلمانان بر این باورند که القوران تنها کلام الهی و تحت اللفظی خدا است ، بنابراین تغییر ناپذیر است و از تحریف و فساد محافظت می شود ، به گونه ای که تصمیم دارد تا روز گذشته در شکل واقعی خود باقی بماند.

اگرچه محمد آخرین پیامبر محسوب می شود ، اما برخی از روایات مسلمانان نیز قدیسان را به رسمیت می شناسند و تکریم می کنند (اگرچه برخی از مکاتب مدرن مانند سلفیسم و ​​وهابیت نظریه سنت را رد می کنند).

در اسلام ، هر پیامبری موعود همان عقاید اصلی ، یگانگی خدا ، پرستش از آن یک خدا ، پرهیز از بت پرستی و گناهان و اعتقاد به روز رستاخیز یا روز قیامت و زندگی پس از مرگ را داشت.