Mercy of God

رحمت چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

در کتاب مقدس، فضایل رحمت و شفقت به اشکال مختلف صدها بار، به ویژه در توصیف ذات خداوند ذکر شده است. خداوند به جای اینکه آنچه را که لیاقتش را داریم به ما بدهد، بارها و بارها رحم کرده است، نه برای اینکه مسئولیت ما را از ما بگیرد، بلکه به ما فرصتی دهد که توبه کنیم و نجات پیدا کنیم. می توانیم از خود بپرسیم: با این فرصت چه کرده ایم؟

رحمت در کتاب مقدس ظاهر می شود زیرا به بخشش یا خودداری از مجازات مربوط می شود. به عنوان مثال، خدای پدر زمانی که پسرش مسیح عیسی را بر روی صلیب قربانی کرد تا بهای گناهان ما را بپردازد، به ما رحم کرد.

اما کتاب مقدس رحمت را فراتر از بخشش و خودداری از مجازات نیز تعریف می کند. خداوند رحمت خود را برای کسانی که در رنج هستند از طریق شفا، آسایش، کاهش رنج و مراقبت از کسانی که در مضطرب هستند نشان می دهد. او از روی شفقت عمل می کند و با رحمت عمل می کند.

در متی 17:15، مردی به عیسی نزدیک می‌شود و در مقابل او زانو می‌زند و می‌گوید: "خداوندا، پسرم را بیامرز... او تشنج می‌کند و به شدت رنج می‌برد. اغلب در آتش یا در آب می‌افتد."

پاسخ عیسی، برای شفای پسر آن مرد، از روی رحمت است. شفقت عیسی او را وادار به عمل می کند و او با مهربانی محبت می کند، شفا می دهد و بازیابی می کند.

رحمت و شفقت در هم آمیخته اند. رحمت ثمره شفقت است. رحمت هدیه ای است که به کسی که با دلسوزی عمل می کند به کسی که رنج می برد داده می شود.

در فرهنگ لغت رحمت اسم است. این ماموریتی است که برای تسکین رنج انجام می شود. این رویدادی است که باید برای آن سپاسگزار بود. این همان شفقت یا بخشش است که به کسی نشان داده می شود. اما رحمت یک اسم در عمل است.

معنای شفقت این است که رنج دیگران را بشناسیم و سپس برای کمک کردن اقدام کنیم. شفقت بیشتر از احساس نگرانی در مورد کسی است که در مضیقه است یا به بدبختی یک شخص اهمیت می دهد. عمل همراه با شفقت است و آن عمل رحمت است.

هنگامی که شفقت برای کاهش رنج عمل می کند، تبدیل به رحمت می شود. ایده رحمت بر جنبه رحمت در مورد اختلاف قدرت، در مقابل تأکید بر انگیزه رحمت (مثلاً شفقت یا فروتنی) تأکید می کند. مهربانی را مستثنی نمی کند. این به سادگی توجه را به رابطه بین داشتن حق انتخاب برای ابراز رحمت و اجرای دقیق عدالت جلب می کند.

صله رحم یا رحیم بودن بیش از فضل و بخشش و عطوفت و شفقت بیانگر نرمی و بردباری و بخشش است.