Majrooh Sultanpuri Shayari - G

زیبا غزال و شریری توسط Majroh Sultanpuri मजरूह सुल्तानपुरी शायरी ग़ज़ल

مجروه سلطانپوری: غزلسرایی که برای هر حال و ژانری سروده است

مجروح سلطانپوری اولین غزلسرایی بود که جایزه داداساحب فالکه را دریافت کرد. او آهنگ هایی برای روحیات و احساسات بسیار خلق کرد. اکثر ترانه سراها با هم نمی توانستند این کار را انجام دهند

به मजरुह सुल्तानपुरी (1 अक्टूबर 1919-1924 मई 2000) एक भारती उर्दू शायर थे. हिन्दी फिल्मों के एक प्रसिद्ध गीतकार और प्रगतिशील आंदोलन के उर्दू के सबसे बड़े शायरों में से एक थे

मजरूह सुल्तानपुरी : जिनके गाने सहगइ

मशहूर शायर मजरूह सुल्तानपुरी हिंदी फिल्म उद्योग में सबसे लंबे समय तक सक्रिय रहे गीतकार भी थे

مجروح سلطانپوری، متولد اسرارالحسن خان (1 اکتبر 1919 - 24 مه 2000)، شاعر هندی اردو بود. او به‌خاطر کارش به‌عنوان یک شاعر اردو، و به‌عنوان ترانه‌سرا و ترانه‌سرا در صنعت فیلم بالیوود شناخته می‌شود، جایی که او اشعار هندی-اردو را برای موسیقی‌های متن‌های متعدد بالیوود نوشت.

او در دهه 1950 و اوایل دهه 1960 یکی از نیروهای موسیقایی غالب در سینمای هند بود و از چهره های مهم جنبش نویسندگان مترقی بود. او را یکی از بهترین شاعران اردو آوانگارد ادبیات قرن بیستم می دانند.

او در طول شش دهه فعالیت حرفه ای خود با مدیران موسیقی از نوشاد، مادان موهان، SDBurman، روشن، راوی، N. Datta، Shankar-Jaikishan، OPNayar، Usha Khanna، Laxmikant Pyarelal، Anu Malik، RDBurman، Rajesh کار کرد. روشن، باپی لاهیری، کالیانجی-آناندجی، آناند-میلیند و جاتین-لالیت، به لزلی لز لوئیس و آراحمان. او در سال 1965 برنده جایزه بهترین ترانه سرای فیلم فیر برای «چاهونگا ماین توجه» در فیلم دوستی و بالاترین جایزه سینمای هند، جایزه داداساحب فالکه برای یک عمر دستاورد هنری در سال 1993 شد. در دهه های 1980 و 1990 بیشتر آثار او با فیلم دوستی بود. آناند-میلیند، مهم ترین همکاری های آنها قیامت سه قیامت تاک، لال دوپاتا مالمال کا، لاو، کربان و دهک است.

او همچنین با Jatin-Lalit برای فیلم هایی مانند Jo Jeeta Wohi Sikander (از جمله آهنگ Pehla Nasha) و Yaara Dildara (از جمله آهنگ Bin Tere Sanam) کلاسیک های جاودانه نوشت که هنوز هم تا به امروز از روی آنتن ها شنیده می شود.

در سال 1945 مجروح برای شرکت در مشاعره در مؤسسه Saboo Siddique از بمبئی دیدن کرد. در اینجا غزلیات و اشعار او مورد استقبال شدید مخاطبان قرار گرفت. یکی از شنوندگان تحت تاثیر، تهیه کننده فیلم A.R. کاردار. او با جیگر مرادآبادی تماس گرفت که به او کمک کرد تا مجروح را ملاقات کند. با این حال مجروح از نوشتن برای فیلم ها امتناع کرد، زیرا به آن ها فکر چندانی نمی کرد. اما جیگر مرادآبادی او را متقاعد کرد و گفت که فیلم ها درآمد خوبی دارند و به مجروح کمک می کنند تا خانواده اش را تامین کند. کاردار سپس او را نزد نوشاد آهنگساز برد که این نویسنده جوان را مورد آزمایش قرار داد. به مجروح لحنی داد و از او خواست که در همان متر چیزی بنویسد و مجروح نوشت جاب اوسن گسو بیخرای، بدل عای جوم که .... نوشاد از نوشته خوشش آمد و مجروح به عنوان ترانه سرای فیلم شاه جهان امضا شد. (1946). آهنگ های این فیلم چنان محبوب شد که K.L. سایگال می خواست جاب دیل هی توت گایا در مراسم خاکسپاری او پخش شود.