Hazrat Imam Hassan 100 Waqiat

Imam E Hassan R.A Ke 100 Waqiat / امام حسن کے 100 واقعات by قاری گلزار احمد مدنی

حضرت امام حسن بن علی (رض) که ۱۰۰ وقایع نوشته قاری گلزار احمد مدنی، دانلود رایگان کتاب وقایع اسلامی در قالب PDF اردو یا مطالعه آنلاین. حضرت حسن رضی الله عنه فرزند ارشد نبی کریم حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم دختر فاطمه رضی الله عنه و حضرت علی (رض) و برادر بزرگتر حسینان است. مسلمانان او را به عنوان نوه پیامبر اسلامی محمد (ص) احترام می‌گذارند. داستان‌های اسلامی به زبان اردو یا وقایع اسلامی به اردو کتاب PDF بهترین کتاب تاریخی اردو برای همه مسلمانان است. وقایع اسلامی واقعی نواس الرسول (ص) سیدنا امام حسن رضی الله هانو را بخوانید. این کتاب 155 صفحه است.

حضرت امام حسن 100 داستان زندگی حسن ر.ا جین کی مسائل دنیا من دوسری نا های نا میلای گی امام حسن ک 100 کیسای امام حسن کی حکایت

حسن بن علی (به عربی: حسن ابن علی، به رومی: حسن بن علی؛ حدود  625 - 2 آوریل 670) یک شخصیت برجسته اولیه اسلامی بود. او فرزند ارشد علی و فاطمه و از نوادگان پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) بود. او برای مدت کوتاهی از ژانویه 661 تا اوت 661 به عنوان خلیفه حکومت کرد. او دومین امام شیعیان، پس از علی و پیش از برادرش، حسین، به شمار می‌رود. در اسلام سنی، حسن جزء آل محمد شمرده می شود. جزء اهل بیت و اهل کساء بود و در مراسم مباهله شرکت کرد. در دوران خلافت علی (ح. ۶۵۶–۶۶۱)، حسن در لشکرکشی‌های جنگ داخلی اول مسلمانان همراه او بود. پس از قتل علی در سال 661، حسن در کوفه به عنوان خلیفه شناخته شد. حاکمیت او توسط فرماندار سوریه، معاویه اول (حک 661–680)، که لشکری ​​را به کوفه هدایت کرد تا او را برای کناره گیری از سلطنت تحت فشار قرار دهد، به رسمیت شناخته نشد. حسن در پاسخ، پیشتازی به فرماندهی عبیدالله بن العباس فرستاد تا جلوی پیشروی معاویه را بگیرد تا او با لشکر اصلی برسد. در همین حال، حسن در یک سوءقصد نافرجام توسط خوارج، جناح مخالف علی و معاویه، به شدت مجروح شد. این حمله باعث تضعیف روحیه سپاه حسن شد و بسیاری از آنها فرار کردند. از سوی دیگر، عبیدالله و بیشتر لشکریانش پس از رشوه دادن معاویه به او، از او جدا شدند. در آگوست 661 حسن با معاویه پیمان صلحی امضا کرد که معاویه باید بر طبق قرآن و سنت حکومت کند، شورایی جانشین او را تعیین کرد و حامیانش عفو دریافت کردند. حسن از سیاست کناره‌گیری کرد و در مدینه کناره‌گیری کرد و سرانجام به تحریک معاویه که می‌خواست پسرش یزید (680-683) را جانشین خود کند، یا بر اثر بیماری طولانی‌مدت یا مسمومیت درگذشت.

منتقدان حسن، پیمان او با معاویه را نشانه ضعف می دانند و می گویند که او از ابتدا قصد تسلیم شدن را داشت و نیمه جان جنگید. طرفداران او معتقدند که کناره گیری حسن پس از شورش سربازانش اجتناب ناپذیر بود و انگیزه او برای اتحاد و صلح در جامعه مسلمانان بود. محمد در حدیثی پیش بینی کرد که حسن بین مسلمانان صلح خواهد کرد. حدیث دیگری از اهل سنت (منسوب به محمد) پیش‌بینی می‌کرد که جانشینی نبوی تا سی سال دوام می‌آورد، که ممکن است دست‌کم برخی از دانشمندان اولیه اهل سنت به عنوان دلیلی بر هدایت خلافت حسن (رشید) تفسیر شده باشند. در کلام شیعه، عصمت الهی حسن به عنوان امام دوم شیعیان، عمل او را توجیه می کرد. شیعیان کناره گیری حسن از قدرت سیاسی را که بر اساس ناس (تعیین الهی محمد و علی) است، زیان بار برای امامت او نمی دانند. در کلام شیعه، امامت با بیعت یا انصراف اختیاری به دیگری قابل انتقال نیست.

در ژانویه 661، علی توسط عبدالرحمن بن ملجم، یکی از شورشیان خوارج ترور شد. پس از آن حسن در کوفه، مقر خلافت علی، خلیفه شناخته شد. برخی از نویسندگان متذکر شده اند که یاران بازمانده محمد اساساً در لشکر علی بودند و باید با حسن بیعت کرده باشند، که گواه آن عدم گزارش خلاف آن از کوفه، مدینه و مکه است.