Pendakian Gunung Angker

داستان ترسناک مرموز هنگام بالا رفتن از یکی از کوه های جاوه مرکزی.

خلاصه داستان:

من این نامه را در یک بطری آب معدنی گذاشتم. به امید روزی که کسی آن را پیدا کند، تا همه بدانند که در این کوه زمانی افراد سرسختی وجود داشتند که زمانی تلاش کردند زنده بمانند. حتی اگر کسی آن را پیدا نکرد، بگذار این نامه فقط برای آرامش در دل باشد، به عنوان یادگاری برای جهان قبل از بازگشت به زندگی پس از مرگ.

چند پیام و لیست آرزوها را یادداشت کردم. ببخشید، هیچ چیز مهمی از نامه نیست جز اینکه بنویسم چقدر دلم برای مادرم در خانه تنگ شده است.

دلم برای مامانم خیلی تنگ شده، میخوام امشب بغلش کنم. متاسفم مامان که نتونستم همه خدماتت رو پس بدم. این ممکن است کلیشه ای به نظر برسد، اما این بار منظورم این است، واقعا متاسفم که نتوانستم چیزی به او بدهم.

اگر امشب در خانه بودم، شاید الان با مامان از شام لذت می برم. از تمپه سرخ شده و کلم پیچ سرخ شده مورد علاقه ام لذت می برم. من می توانم عطر را استشمام کنم، می توانم طعم آن را بچشم. اگرچه این فقط یک توهم است، اما خوشحالم که می توانم برای آخرین بار غذای مورد علاقه ام را به یاد بیاورم.

امشب گریه کردم، دیگر نتوانستم جلوی اشک هایم را بگیرم. بگذارید باشد، بالاخره هیچ کس در این جنگل نیست. فقط من و دوستانم نشسته ایم و به درخت کاج تکیه داده ایم و از تاریکی لذت می بریم. صدای جیرجیرک مدام شنیده می شود، گاهی صدای ضعیف جغد نیز از دور به گوش می رسد.

حالا دیگر ترس مال من نیست، هر چه پیش بیاید تسلیم شده ام. ضعیف تر از آن بودم که دوباره راه بروم. من فقط می خواهم اینجا بنشینم و منتظر باشم که چه کسی اول می آید، چه ببر وحشی یا فرشته مرگ.

این حس خوش بینی اکنون ناپدید شده است، روزها همیشه تصور می کنم هلیکوپتری می آید. مرا بردند تا به خانه پرواز کنم. در زیر کوه بسیاری از خبرنگاران و شهروندان از من استقبال کردند. چه منظره زیبایی اما متأسفانه همه چیز فقط یک خیال است، واقعیت همیشه دردناک است.

اما هرگز از انجام این پیاده روی با دوستانم پشیمان نیستم.

مزایای این برنامه:

- وزن سبک، ذخیره رم، اندازه کوچک

- شیک نویسی مطابق عید

- علامت گذاری داستان ها / فصل هایی که خوانده شده اند

- "موضوع تاریک" و "موضوع روشن" موجود است