40 Ahadees Terjuma + Tashreeh

40 هادیسون کا اردو ترجوما اور شراه. منتخب حدیسن یا نوادر الحدیس.

حدیث (در لغت به معنای «گفتار» یا «گفتار») یا اطهر (به عربی: أثر، عار، در لغت به معنای «سنت») در اسلام به آنچه اکثریت مسلمانان معتقدند ثبت سخنان، اعمال و سکوت است، اشاره دارد. تایید پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) که از طریق سلسله راویان منتقل شده است. به عبارت دیگر، حدیث از آنچه محمد گفته و انجام داده است، نقل شده است. همانطور که عماد حمده اشاره کرده است، هر گزارش بخشی از داده های محمد است. هنگامی که این نقاط داده جمع آوری می شوند، تصویر بزرگ تری را ارائه می دهند که از آن به عنوان سنت یاد می شود.

حدیث «ستون فقرات» تمدن اسلامی نامیده شده است، و در آن دین، مرجع حدیث به عنوان منبعی برای قوانین دینی و هدایت اخلاقی، پس از قرآن (که مسلمانان آن را کلام خداوند نازل شده بر محمد می دانند) در رتبه دوم قرار دارد. ). اکثر مسلمانان معتقدند که اعتبار کتاب مقدس برای حدیث از قرآن می آید، که مسلمانان را به تقلید از محمد و اطاعت از قضاوت های او سفارش می کند (در آیاتی مانند 24:54، 33:21).

در حالی که تعداد آیات مربوط به شریعت در قرآن نسبتاً اندک است، احادیث به همه چیز، از جزئیات واجبات دینی (مانند غسل یا وضو، وضو گرفتن برای نماز)، تا صحت صلوات و اهمیت احسان و احسان، جهت می دهد. بردگان بنابراین «بسیار بزرگ» احکام شریعت (حقوق اسلامی) به جای قرآن، برگرفته از حدیث است.

حدیث کلمه عربی برای چیزهایی مانند گفتار، گزارش، گزارش، روایت است.: 471  بر خلاف قرآن، همه مسلمانان معتقد نیستند که روایت های حدیثی (یا حداقل همه روایت های حدیث) وحی الهی هستند. مجموعه‌های حدیثی مختلف برای تمایز شاخه‌های مختلف ایمان اسلامی آمده است. برخی از مسلمانان معتقدند که هدایت اسلامی فقط باید بر اساس قرآن باشد، بنابراین حجیت حدیث را رد می کنند. بسیاری دیگر ادعا می‌کنند که اکثر احادیث ساختگی (pseudepigrapha) هستند که در قرن هشتم و نهم میلادی ایجاد شده‌اند و به دروغ به محمد نسبت داده شده‌اند.

از آنجا که برخی از احادیث شامل گزاره‌های مشکوک و حتی متناقض می‌شوند، تصدیق حدیث به یکی از حوزه‌های اصلی مطالعاتی اسلام تبدیل شد. حديث به شكل كلاسيك خود داراي دو بخش است: سلسله راويان نقل كننده گزارش (اسناد) و متن اصلي گزارش (متن). روحانیون و فقهای مسلمان، احادیث را به دسته‌هایی مانند صحیح (معتبر)، حسن (حسن) یا دایف (ضعیف) طبقه‌بندی می‌کنند، اما گروه‌های مختلف و علمای مختلف ممکن است یک حدیث را به گونه‌ای متفاوت طبقه‌بندی کنند.

در میان علمای اهل سنت، اصطلاح حدیث ممکن است نه تنها شامل سخنان، نصایح، اعمال و غیره محمد، بلکه سخنان یاران او نیز باشد. در اسلام شیعه، حدیث مظهر سنت، گفتار و کردار محمد و آل او اهل بیت(ع) و دختر محمد، فاطمه(س) است.

اساساً شش کتاب مقدس اسلامی در حدیث (حدیث) وجود دارد که به کتب السیطا (صحا سطا) معروف است. این کتاب ها شامل مجموعه احادیث اسلامی است. این کتب حدیثی اسلامی توسط شش محقق مسلمان در قرن نهم گردآوری شده است. کتاب ها به زبان های مختلف از جمله فارسی، انگلیسی، بنگلی، تامیلی و هندی و غیره ترجمه شده است. شریعت هر کتاب حدیس به زبان های متعدد نوشته شده است. حديث به دو قسم تقسيم مي شود: حديث نبوي و حديث قدسي. در زیر فهرستی از شش کتاب برجسته شرعی حدیث آمده است:

صحیح بخاری

صحیح مسلم

سنن ابوداود

جامی التریمذی

سنن الصغره (سنن النسائی)

سنن بن ماجه

صحیح بخاری یکی از برجسته ترین مجموعه های حدیثی مسلمانان است. این کتاب توسط دانشمند ایرانی مسلمان محمد بن اسماعیل بخاری (810-870 پس از میلاد) 194-256 هجری قمری (حدود 200 سال پس از وفات محمد) گردآوری و در زمان حیات او گردآوری شد. معنای کلمه عربی صحیح صحیح یا صحیح است.